Położono kamień węgielny pod budowę katedry asyryjskiej w Iraku

Po 10 latach przerwy, spowodowanej niepewną sytuacją polityczną, pod koniec lutego położono kamień węgielny pod budowę asyryjskiej katedry św. Apostołów Tomasza, Addaja i Mariego w Erbilu – stolicy Kurdystanu Irackiego na północy Iraku.

Prostej i skromnej uroczystości przewodniczył patriarcha Asyryjskiego Kościoła Wschodu Mar Awa III (Royel). Obecni byli liczni miejscowi duchowni (w tym katoliccy – chaldejscy i syryjscy) oraz przedstawiciele władz. Teren, na którym powstanie przyszła świątynia i siedziba patriarchatu, leży w centrum miasta, w pobliżu historycznej twierdzy.

Z myślą o wzniesieniu katedry nosił się już kilkanaście lat temu jeden z poprzednich patriarchów – Mar Dinkha IV (zmarły 26 marca 2015), jednakże należący do Kościoła teren długo pozostawał niezagospodarowany. I dopiero obecnie udało się rozpocząć realizację tych planów. Zdaniem miejscowych źródeł kościelnych, wmurowanie kamienia węgielnego pod przyszłą katedrę jest kolejnym sygnałem „powrotu do Mezopotamii” i na „ziemie swego pochodzenia” Kościoła Asyryjczyków po całych dziesięcioleciach wygnania.

Chrześcijanie z Iraku i Syrii upamiętnili też siódmą rocznicę krwawej napaści terrorystów z tzw. Państwa Islamskiego na równinę Chabur w Syrii. W nocy z 22 na 23 lutego 2015 około stu dżihadystów uderzyło na 35 wiosek gubernatoratu Hassakija na północnym wschodzie Iraku, uprowadzając 290 cywilów, w większości kobiet i dzieci, z których napastnicy zamordowali co najmniej 44 osoby, a ponad 10 tys. mieszkańców musiało szukać schronienia w innych regionach kraju. Islamiści spalili i zburzyli wówczas wszystkie kościoły i inne miejsca kultu chrześcijańskiego. Jest to jedna z najczarniejszych kart prześladowań wyznawców Chrystusa przez tę terrorystyczną organizację muzułmańską.

Asyryjski Kościół Wschodu (historycznie nestoriański) należy do tradycji syriacko-wschodniej. W starożytności był jednym z najżywotniejszych i najaktywniejszych na Środkowym Wschodzie, a jego misjonarze zanieśli wiarę Chrystusową daleko na Wschód, do niektórych rejonów dzisiejszych Chin, Afganistanu, Tybetu itp. Później, wskutek inwazji islamu na te ziemie, znacznie zmniejszył swą liczebność i zasięg występowania. W ciągu wieków doświadczył wielu fal krwawych prześladowań ze strony głównie muzułmanów, m.in. w 1915 padli, wraz z Ormianami, ofiarami ludobójstwa w ówczesnym Imperium Osmańskim.

W 1933, w następstwie wspomnianych prześladowań i ogółnej sytuacji geopolitycznej w tym regionie, zwierzchnik Kościoła patriarcha-katolikos przeniósł siedzibę swoją i władz Kościoła z Bagdadu do Stanów Zjednoczonych (pod Chicago). Pierwsze kroki w kierunku powrotu w strony ojczyste podjęto w 2006 r., a zaczęły one przybierać konkretne kształty wraz z budową nowej siedziby patriarszej w Erbilu w 2015, za rządów poprzedniego zwierzchnika, Mara Jerzego (Gewargisa) III Sliwy. Jego następcę – obecnego patriarchę Mara Awę III (Royela) wybrali 8 września ub.r. biskupi zebrani na Synodzie Wyborczym już w Ankawie, na chrześcijańskich przedmieściach Erbilu. Było to symboliczne potwierdzenie miejsca, w którym narodziła się historia tego Kościoła.

Asyryjski Kościół Wschodu jest obecny w Iraku, Kuwejcie, Syrii, Zatoce Perskiej, Indiach, Stanach Zjednoczonych i Australii. Jego wielowiekową stolicą historyczną był Bagdad, obecnie natomiast znajduje się ona w Erbilu. Kościół składa się z 19 eparchii (diecezji) i liczy nieco ponad 330 tysięcy wiernych na całym świecie. Swą liturgię Asyryjczycy sprawują w języku aramejskim.

Źródło: KAI