Kościoły po renowacji

2021-07-28 15:00
www.archidiecezja.pl
Autor: brak danych

Trzy najstarsze gnieźnieńskie kościoły po renowacji. Mowa o katedrze, kościele bożogrobców oraz kościele świętego Jerzego. Prace przeprowadzono w ramach projektu współfinansowanego ze środków unijnych.

Prace trwały w sumie kilka lat. Ich efektem są oczyszczone i odnowione polichromie, rzeźby i witraże. Projekt kosztował w sumie ponad 17,5 miliona złotych. 15 milionów to dotacja z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Pozostała część to wkład własny archidiecezji gnieźnieńskiej. Zakres przeprowadzonych działań był ogromny. W kościele św. Jana Chrzciciela objął m.in. odnowienie elewacji świątyni, wymianę dachówki, naprawę muru oporowego, wymianę dachu wieży oraz roboty budowlano-konserwatorskie przy jej hełmie, podczas których odkryto kapsułę czasu z 1914 roku. Oczyszczeniu i konserwacji poddano również wnętrze świątyni, m.in. unikalną gotycką polichromię, którą odkryto podczas prac konserwatorskich na początku XX wieku. Przetrwała w niezmienionej formie i należy do najstarszych tego typu przedstawień w Wielkopolsce. W kościele św. Jerzego, jednym z najstarszych kościołów w Polsce (pierwsza świątynia stanęła w tym miejscu w X wieku, obecna pochodzi z XII wieku) prace prowadzone były przy polichromii wnętrza, ołtarzu głównym, dwóch ołtarzach bocznych oraz przy prospekcie organowym. Warto dodać, że świątynia ta, choć oglądamy ją dziś zbarokizowaną, związana jest z samymi początkami polskiej państwowości i Kościoła w Polsce. W katedrze gnieźnieńskiej prace realizowane były etapami – od naw bocznych, przez prezbiterium i nawę główną. Ich efekt możemy dostrzec gołym okiem. Wystarczy spojrzeć w górę. Nowych kolorów nabrały elementy ozdobne nawy głównej oraz prezbiterium, a także płaskorzeźbione dekoracje żeber sklepiennych w nawie głównej, witrażach i oknach witrażowych. Odnowiono także figury polskich świętych na skarpach fasady kaplic katedry. Renowacji i konserwacji poddany został także gotycki krucyfiks z łuku tęczowego. Rzeźba datowana jest na XIV lub XV wiek, a sama figura Chrystusa mierzy 2,5 m wysokości. Z tego powodu prace przeprowadzono na miejscu, stawiając blisko 20 metrowe rusztowanie dla konserwatorów. Oczyszczenie polichromii z zabrudzeń i wtórnych materiałów zabezpieczających odsłoniło oryginalną kolorystykę skóry oraz pięciu ran Chrystusa, a także wzór na perizonium – czerwone i niebieskie pasy. Konserwacji poddano również belkę tęczową, którą po oczyszczeniu wzmocniono metalowymi łącznikami i zabezpieczono odpowiednimi preparatami.