Nie żyje o. Jerzy Tomziński – "legenda Jasnej Góry"

Paulin zmarł w nocy, w tym miesiącu skoczyłby 103-y lata. Był przyjacielem kilku papieży i kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dwa razy piastował urząd generała zakonu paulinów, trzy razy przeora Jasnej Góry. To z jego inicjatywy odmawiany jest "Apel jasnogórski" – codzienna wieczorna modlitwa w intencji Polski i Kościoła.

Ojciec Jerzy Tomziński sam nazywał siebie "człowiekiem Jasnej Góry". "Całe moje życie związane jest z tym miejscem, kocham je i chcę wiernie służyć Jasnogórskiej Maryi" - mówił podczas swoich setnych urodzin. Był żywą historią Kościoła i Ojczyzny: uczestnikiem Soboru, współpracownikiem kard. Wyszyńskiego. Zawsze skromny i uśmiechnięty „biały mnich” z mocą podkreślał: bez Jasnej Góry byłby nikim. Ona była moją legitymacją życiową, wszędzie, gdzie byłem czy na soborze, czy w Stanach Zjednoczonych, w różnych europejskich krajach, byłem jako przedstawiciel Sanktuarium.

Podkreślał, że w Kaplicy Matki Bożej dokonały się najważniejsze wydarzenia w jego życiu: "tu pierwszy raz jako diakon udzieliłem komunii św. mojej mamie, tu otrzymałem święcenia kapłańskie, tu wygłosiłem pierwsze kazanie, rozpocząłem spowiadanie". Zaznaczał, że to właśnie na Jasnej Górze był świadkiem wielu cudów, „bo one tylko tutaj mogły się wydarzyć”. O. Jerzy przywoływał początki Apelu Jasnogórskiego i swoje spotkania z Prymasem kard. Stefanem Wyszyńskim, a także swój udział w Soborze Watykańskim. Ostatnia sesja soborowa przypadła na okres końcowych przygotowań do obchodów Millennium Chrztu Polski.

O. Jerzy Tomziński urodził się 24 listopada 1918 r. w Przystajni koło Częstochowy. Do Zakonu Paulinów wstąpił jako 17-latek. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1944 r. na Jasnej Górze. Studiował w Krakowie i Częstochowie filozofię i teologię, a prawo kanoniczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie „Gregorianum”.W 1962 r. zrobił doktorat z prawa kanonicznego. Był kustoszem Jasnej Górze i jej przeorem. W 1963 r. został generałem Zakonu i funkcję tę sprawował przez 12 lat.

Jako przeor Jasnej Góry zainicjował i prowadził prace konserwatorskie narodowego sanktuarium. Dzięki jubileuszom 300-lecia obrony klasztoru przed Szwedami oraz 300-lecia ślubów króla Jana Kazimierza wzmocnił integracyjną rolę Jasnej Góry dla całego narodu. To o. Tomziński wystąpił z inicjatywą narodowej modlitwy o uwolnienie Prymasa Kardynała Stefana Wyszyńskiego - w ten sposób powstała tradycja odprawiania Apelu Jasnogórskiego. Dzięki wystosowanym przez niego zaproszeniom Jasnogórskie Śluby Narodu w 1956 r. zgromadziły ponad milion wiernych, a Jego decyzja o przygotowaniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – tzw. Obrazu Nawiedzenia, umożliwiła peregrynację Wizerunku po całej Polsce.

W 1959 r. był świadkiem zapowiedzi zwołania Soboru Watykańskiego II przez papieża św. Jana XXIII oraz świadkiem uroczystego otwarcia Soboru w 1962 roku. Należał do grupy 66 polskich ojców soborowych. Przez 30 lat pracował w Maryjnej Komisji Episkopatu Polski. Był rzecznikiem prasowym częstochowskiego klasztoru i korespondentem Radia Watykańskiego oraz Biuletynu Biura Prasowego Sekretariatu Episkopatu Polski, jak również redaktorem czasopism: „Niedziela” i „Jasna Góra”.

Źróło:ekai