Polanka Wielka: epitafia, chrzcielnica i żelazne drzwi odzyskały dawny blask

W drewnianym kościele św. Mikołaja w Polance Wielkiej koło Oświęcimia dobiegły końca prace konserwatorskie przy zespole marmurowych epitafiów, chrzcielnicy oraz unikatowych, żelaznych drzwi z początku XVI wieku.

Jak wyjaśnił ks. dr Szymon Tracz, konserwator architektury i sztuki sakralnej diecezji bielsko-żywieckiej, wykonane w początkach XIX wieku epitafia z czarnego marmuru dębnickiego umieszczone zostały w ścianach prezbiterium kościoła. - Upamiętniają one zmarłych członków rodu Cieńskich i Wysockich, którzy byli kolatorami kościoła. Najpierw przez XVII i XVIII kościołem opiekowali się Cieńscy, a w XIX wieku po sprzedaniu dóbr polańskich, rodzina Wysockich. Upamiętnieni zmarli zostali pochowani pod posadzką kościoła oraz w odkrytej w czasie prac renowacyjnych nieznanej do tej pory krypcie pod głównym ołtarzem – tłumaczy ks. Tracz.

Podkreślił, że swój dawny blask odzyskała marmurowa chrzcielnica z przełomu XVIII i XIX wieku z pierwotnie złoconą, trybowaną, neoklasycystyczną nakrywą. A jak dodał dyrektor Muzeum Diecezjalnego ks. Grzegorz Klaja: - Udało się również przeprowadzić konserwację unikatowych, okutych w romboidalną kratownicę drzwi z początku XVI wieku, zdobionych kołatką w kształcie renesansowej rozety i wizjerem. Forma drzwi wskazuje, iż pierwotnie znajdowały się najprawdopodobniej w szlacheckim dworze, być może w pałacu w Polance Wielkiej, a następnie drzwi trafiły na chór do kościoła.

Prace zostały przeprowadzone w ramach realizacji projekt pn. „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej – udostępnienie dziedzictwa kulturowego Podbeskidzia poprzez nadanie nowych funkcji kulturalnych drewnianym obiektom zabytkowym” realizowanego w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko.

Źródło: KAI