Abp Grzegorz Ryś podczas Mszy św. w intencji ojczyzny: ojczyzna to nie idea
O miłości do rzeczywistej ojczyzny, a nie jej idealnego wyobrażenia mówił abp Grzegorz Ryś w łódzkiej katedrze. W święto 11 Listopada metropolita łódzki odprawił Mszę św. w intencji ojczyzny.
Abp Grzegorz Ryś przekonywał, że miłość do ojczyzny oznacza miłość do nieidealnej rzeczywistości, której przeciwieństwem jest świat idealnych idei, czyli Disneyland.
Dobro wspólne to nie jest Disneyland. Nie ma idealnego dobra wspólnego poza światem naszych marzeń. Trzeba kochać to, co jest. To, co jest wcielone. Trzeba mieć dość pokory, żeby kochać to, co jest wcielone. Trzeba mieć dość męstwa, żeby kochać to, co jest wcielone, jest urzeczywistnione. Nie obrażać się na taką rzeczywistość, jaka jest, mówiąc, że idee są lepsze. Mieszka się w domu. Nie mieszka się nawet w najlepszym planie architektonicznym. Można sobie narysować na papierze każdy dom, jeszcze lepszy niż w Disneylandzie. Zamieszkajcie w tej kartce papieru.
Punktem wyjścia do rozważań opartych o cztery zasady tworzenia dobra wspólnego, zawarte w Evangelii gaudium papieża Franciszka, była refleksja nad napięciem między pojęciem ojczyzny a Królestwa Bożego. Metropolita łódzki podkreślał, że zgodnie z ewangelicznym nauczaniem Jezusa Królestwo Boże nie jest zlokalizowane w żadnej konkretnej przestrzeni, ale w ludziach i relacjach między nimi.
Jak się mają do siebie te dwie rzeczywistości: nasza ojczyzna i Królestwo Boże? To jest to, o czym Pan Jezus mówi w dzisiejszej Ewangelii. Królestwo Boże nie jest tu, ani nie jest tam. "Jak wam mówią: oto tam, albo oto tu, to nie wierzcie. Królestwo Boga jest w was i pośród was." Jezus użył takiego słowa i takim oddał je św. Łukasz, że można tłumaczyć na dwa sposoby. Królestwo Boże jest w człowiek, albo jest w relacjach między ludźmi. Ktoś chce, to możecie popatrzeć na sąsiada i zapytać, czy między wami jest przestrzeń, która się nazywa Królestwo Boże.
Podsumowaniem kazania głoszonego podczas Mszy św. w intencji ojczyzny było skrótowe przypomnienie odnoszących się do dobra wspólnego zasad papieża Franciszka. Czas jest ważniejszy niż przestrzeń. Jedność jest ważniejsza niż konflikt, ale przy przyjęciu konfliktu jako komunii różnorodność. Całość jest ważniejsza niż suma. Rzeczywistość jest ważniejsza niż idee.
