Spacer Śladami lubelskiej Fary

To okazja żeby poznać dzieje najbardziej reprezentacyjnej świątyni dawnego Lublina. Spacer przybliży historię kościoła pod wezwaniem św. Michała Archanioła. O jego istnieniu przypomina dziś puste miejsce przy ulicy Grodzkiej nazwane Placem po Farze oraz nieliczne elementy wyposażenia.

Jakie pamiątki i ślady po tej najważniejszej kiedyś miejskiej świątyni przetrwały w Lublinie do naszych czasów? Odpowiedzi na to pytanie będzie można uzyskać w czasie spaceru “Śladami lubelskiej Fary”, który odbędzie się w sobotę 30 września. Początek o godz. 10.00 na Placu po Farze. Spacer poprowadzi Patrycja Serafin z Ośrodka Brama Grodzka Teatr NN. Wstęp jest bezpłatny, nie obowiązują zapisy.

Historia powstania tej reprezentacyjnej świątyni dawnego Lublina nawiązuje do snu Leszka Czarnego:

Leszek Czarny, książę krakowski, sandomierski i sieradzki, na wieść, że Jadźwingowie w połączeniu z innymi ludami wpadli do ziemi lubelskiej, zniszczyli ją, i z wielką ilością jeńców i łupów powracali do swych kryjówek, poszedł za nimi z garstką rycerstwa w pogoń, a zapewniony cudownie we śnie od Ś. Michała Archanioła w czasie chwilowego spoczynku pod miastem Lublinem, że zwycięstwo otrzyma, dopędził ich między Narwią a Niemnem, zwyciężył i zniszczył doszczętnie barbarzyńców, odebrawszy im łupy i jeńców. (…) Leszek Czarny od tego czasu szczególniejszą miał cześć i nabożeństwo do Ś. Michała, sprawcy swej pomyślności i zwycięstwa. Powróciwszy zaś z wyprawy litewskiej, założył w Lublinie kościół parafialny pod wezwaniem Ś. Michała.

Tak legendę fundacyjną fary przedstawił wybitny badacz dziejów świątyń lubelskich ksiądz Jan Ambroży Wadowski. Ufundowany przez księcia Leszka Czarnego w 1282 roku kościół szczycił się mianem najważniejszej i najbardziej reprezentacyjnej świątyni Lublina. To w jej murach skupiało się przez wieki religijne, społeczne i kulturalne życie miasta. Była ona niemym świadkiem doniosłych wydarzeń historycznych, rozkwitu i upadku Lublina. Niestety, z powodu wielu zaniedbań świątynia popadła w ruinę i w połowie XIX wieku została rozebrana.

źródło: Ośrodek Brama Grodzka Teatr NN