Niepokalanów: rozpoczął się proces beatyfikacyjny br. Innocentego Marii Wójcika

Uroczysta Msza Św. pod przewodnictwem kard. Kazimierza Nycza w bazylice Niepokalanej Wszechpośredniczki Łask w Niepokalanowie, rozpoczęła proces beatyfikacyjny brata Innocentego Marii Wójcika. Franciszkanin konwentualny był jednym z najbliższych współpracowników św. Maksymiliana Kolbego.

Po mszy nastąpiło zaprzysiężenie przy ołtarzu św. Maksymiliana w niepokalanowskiej bazylice trybunału, odpowiedzialnego za prowadzenie procesu. W programie uroczystości znalazła się także projekcja filmu dokumentalnego „Brat Innocenty” (1993) w reżyserii Dominika Karola Rakoczego oraz wyjście na cmentarz z modlitwą Koronki do Miłosierdzia Bożego, potem złożenie kwiatów i wieńców na grobie Sługi Bożego Brata Innocentego Marii.

Uroczystemu rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego przewodniczył metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz. W zaproszeniu na uroczystości, o. Ryszard M. Żuber, wicepostulator procesu beatyfikacyjnego, napisał: „Ksiądz Kardynał cieszy się, że archidiecezja ubogaca się o nowego kandydata na ołtarze i ufa, że br. Innocenty zajmie to święte miejsce nie tylko w świątyniach, ale w naszych sercach”.Jak zaznaczył, na pewno wielu Rycerzy Niepokalanej pamięta „tego niezwykłego człowieka, rycerza i braciszka w dosłownym znaczeniu tego słowa”. „Był posłańcem Niepokalanej, aby Jej Rycerstwo przetrwało burzliwy okres prześladowania komunistycznego, a nawet wyszło z tego okresu ubogacone łaskami Niepokalanej dzięki świętości swego Założyciela św. Maksymiliana Marii Kolbego. Dziś staramy się, aby Niepokalana przez swego miłego rycerza, br. Innocentego, również pokazała światu bogactwo Bożego miłosierdzia, które Ona wyprasza i zasypuje całą ludzkość– napisał o. Ryszard M. Żuber.

Kim był brat Innocenty Maria Wójcik?

Brat Innocenty Maria Wójcik całe swoje zakonne życie, czyli 58 lat, z wyjątkiem dwuletniego pobytu w więzieniu, spędził w Niepokalanowie. Całym sercem oddany był sprawie Niepokalanej i propagowaniu osoby św. Maksymiliana. Urodził się 30 listopada 1918 r. w Słaboszowie na Kielecczyźnie. Ukończył siedmioklasową szkołę powszechną, pracował razem z rodzicami na gospodarstwie. 24 maja 1935 r. , mając 17 lat wstąpił do zakonu franciszkańskiego. Po wybuchu wojny w 1939 r. na polecenie św. Maksymiliana, opuścił klasztor i podobnie jak inni zakonnicy udał się do domu rodzinnego. W lipcu 1940 r. wrócił do Niepokalanowa. 26 lutego 1941 r. razem z innymi współbraćmi ofiarował życie w zamian za uwolnienie o. Maksymiliana i czterech franciszkanów, aresztowanych przez gestapo 17 lutego 1941 r.Śluby wieczyste złożył 8 grudnia 1940 r. Od grudnia 1948 do grudnia 1950 r. przebywał w więzieniu w Warszawie. Skazano go za to, że przyczynił się do opublikowania książki o objawieniach fatimskich.

W 1939 r. br. Innocenty chciał wyjechać do pracy na misje, ale nie uzyskał na to zgody. Jak się później okazało, jego największą misją było prowadzenie przez 40 lat – od 1954 r. do śmierci – archiwum klasztornego. To dzięki jego pracowitości i zapobiegliwości zachowały się akta, dokumenty, książki i inne publikacje poświęcone osobie św. Maksymiliana. Cieszył się dużym zaufaniem i autorytetem wśród braci, którzy wybierali go na delegata na kapituły zakonne. Darzono go powszechnym szacunkiem, a jego dobroć i otwartość na ludzi zjednywały mu wielu przyjaciół.

Br. Innocenty zajmował się propagowaniem Rycerstwa Niepokalanej, był jego duchowym przewodnikiem i naocznym świadkiem życia św. Maksymiliana. Bardzo często brał udział w spotkaniach wspólnot Rycerstwa w całym kraju. Zmarł 18 listopada 1994 r.

Decyzję o wszczęciu procedury otwarcia jego procesu beatyfikacyjnego podjęła, obradująca w lipcu 2004 r. kapituła franciszkanów prowincji warszawskiej. Teraz Komisja Historyczna i Komisja Teologiczna zbadają pisma br. Innocentego Wójcika oraz całą zgromadzoną dokumentację dotyczącą jego osoby. Potem trybunał beatyfikacyjny orzeknie, czy jest on wystarczający do tego, by przekazać go do Rzymu. Tam zostanie przygotowane tzw. positio, czyli zbiór najważniejszych dokumentów, na podstawie których dowiedziona zostanie heroiczność cnót br. Innocentego.

Ostatnim etapem procesu beatyfikacyjnego, który otworzy drogę do wyniesienia kandydata na ołtarze, będzie uznanie cudu za pośrednictwem Sługi Bożego.

Źródło: KAI/Stacja7