„Nie mógł żyć w kłamstwie. Wolał umrzeć za prawdę” – kim był Walenty Badylak?
W niektórych systemach filozoficznych i religijnych do dzisiaj za dopuszczalne uważa się samospalenie, o ile jest to forma poświęcenia w imię wyższego celu. Współcześnie należy to jednak rzadkości, stanowi raczej ostateczny krzyk rozpaczy niż tolerowaną praktykę, jak jeszcze choćby w starożytności. Wraz z rozwojem europejskiej kultury, samospalenie oraz inne akty samobójcze były początkowo piętnowane, lecz powoli to zjawisko zyskiwało coraz bardziej obszerne opisy. Także w beletrystyce i poezji – wystarczy wspomnieć polską literaturę XIX i XX wieku, w której samobójstwo stało się niewątpliwie atrakcyjnym tematem, a wielu targanych życiowymi tragediami twórców decydowało się na ten akt, tym samym kreując swoją legendę dla przyszłych pokoleń.
