50 lat Muzeum Archidiecezji Lubelskiej

Lublin – miasto z duszą. Nad brukowanymi uliczkami Starego Miasta unosi się duch historii, a jego strażnikiem od stuleci jest Wieża Trynitarska. Nie tylko patrzy na miasto z wysoka - przez ostatnie 50 lat opowiada także jego duchowe i artystyczne dzieje.

To właśnie tu, w samym sercu miasta, bije serce Muzeum Archidiecezji Lubelskiej. I choć formalnie powstało w sierpniu 1975 roku, to jego historia sięga znacznie głębiej, ku początkom XX wieku. Tam, wśród powojennych inicjatyw i kościelnych archiwów, tliła się idea ocalenia dziedzictwa sakralnego regionu.

Zanim pojawiła się Wieża... była pasjaJuż w 1920 roku powstało pierwsze diecezjalne muzeum. Jego dyrektorem został ks. Jan Władziński - człowiek wizji, który rozumiał, że sztuka sakralna to nie tylko zabytki. To nośnik pamięci, duchowości i tożsamości.

Dziś, po latach, jego dziedzictwo trwa. Wspominając te początki, ks. Łukasz Trzciński, obecny dyrektor muzeum, mówi: - Historia naszego muzeum nie zaczęła się w 1975 roku. Ona sięga jeszcze czasów przedwojennych. Już wtedy starano się zmapować, ocalić i pokazać piękno dziedzictwa diecezji.

Wieża z widokiem na więcej niż miastoWieża Trynitarska - wysoka, cicha, majestatyczna. Powstała pod koniec XVII wieku, ale dopiero w XIX wieku zaczęła dominować w panoramie Lublina. W 1978 roku otworzyła swoje wnętrza dla zwiedzających jako siedziba muzeum. Od tego czasu stała się miejscem spotkania przeszłości z teraźniejszością.

- Zapraszamy nie tylko na taras widokowy, ale też do środka - by odkrywać opowieści zapisane w obrazach, rzeźbach, relikwiarzach - zachęca ks. Trzciński.

Choć Wieża Trynitarska to serce muzeum, jego działalność bije szerzej. Zbiory znajdują się także w innych przestrzeniach: w Muzeum Wsi Lubelskiej można podziwiać ceramikę huculską i obrazy malowane na szkle, a dzięki współpracy z Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie – już wkrótce ponad 80 eksponatów z XVII i XVIII wieku pojedzie tam na wystawę.

- Mamy ponad dwa tysiące obiektów. Nie wszystkie mieszczą się w wieży. Ale każde z nich niesie wartość – estetyczną, historyczną, duchową - dodaje dyrektor.

Nie można też zapomnieć o dawnej pracowni konserwatorskiej - kiedyś tętniącej życiem, dziś wspominanej z sentymentem. To dzięki niej wiele zabytków przetrwało próbę czasu i odzyskało blask. Część tej historii można zobaczyć na wystawie jubileuszowej.

Wystawa: „Od 50 lat w sercu miasta”Z okazji jubileuszu przed wieżą stanęła plenerowa wystawa. To opowieść w obrazach i słowach: archiwalne fotografie, wycinki z gazet, dawne dokumenty. Jedna z plansz ukazuje współczesne działania muzeum - w tym współpracę z Akademią Sztuk Pięknych, dzięki której część zbiorów przeszła niedawno konserwację. Wystawa pokazuje, że muzeum nie jest zamkniętą przestrzenią. To żywy organizm - reagujący na potrzeby czasu, otwarty na dialog z innymi instytucjami i publicznością.

50 lat to dopiero początekPięć dekad to wiele – ale dla Muzeum Archidiecezji Lubelskiej to zaledwie rozdział w dłuższej opowieści. W tej opowieści są tacy, którzy ocalali dzieła z zapomnienia. Tacy, którzy je pokazywali innym. I tacy, którzy dziś, wspinając się na szczyt Wieży Trynitarskiej, mogą spojrzeć na Lublin nie tylko oczami turysty, ale też oczyma historii.

O wystawie z okazji 50-lecia istnienia Muzeum mówi ks. Łukasz Trzciński. POSŁUCHAJ!

ks. Ł. Trzciński: " Historia muzeum diecezjalnego zaczęłą się dawniej niż 50 lat temu"