Objawienia fatimskie: Kryzys wiary w Europie. Orędzie coraz bardziej aktualne

13 maja 1917 roku, gdy toczyła się pierwsza wojna światowa, rządy w Portugalii sprawował antykościelny reżim, a w Rosji zaczynała szaleć rewolucja - na obrzeżach miasteczka Fatima, Matka Boża zaczęła się ukazywać trojgu wiejskim dzieciom nie umiejącym jeszcze czytać. Przekazała im też orędzie dotyczące całego świata.

Trójka małych pastuszków, których zna teraz cały świat to: Łucja dos Santos (10 lat), Hiacynta Marto (7 lat) i Franciszek Marto (9 lat). Pochodzili z podfatimskiej wioski Aljustrel. Dzieci otrzymały orędzie, którego w wielu fragmentach nie rozumiały, a ich treść przez wiele lat zachowali dla siebie. Siostra Łucja zaczęła je stopniowo ujawniać po latach, a o upublicznieniu najbardziej strzeżonej “Trzeciej tajemnicy fatimskiej” zadecydował papież Jan Paweł II dopiero w 2000 roku. Trzecia Tajemnica Fatimska jest - jak mówił papież Benedykt XVI w 2010 roku - „dramatycznym ostrzeżeniem przed ateizmem, ponieważ największym zagrożeniem dla ludzkości jest odrzucenie Boga i Jego praw, zarówno przez ateizm w wydaniu komunistycznym jak i przez ateizm ukryty w tej najbardziej rozpowszechnionej mentalności życia takiego, jakby Bóg nie istniał”.

Wiele można by mówić o warunkach społeczno-politycznych jakie panowały w 1917 roku w Europie, ale i także samej Portugalii – bo tam doszło do objawień. To co jest najbardziej istotne w tych wydarzeń to fakt, że Pan Bóg za pomocą Maryi chciał przekazać bardzo ważne informacje, ale także przestrogi dla świata, a jednocześnie zachętę dla ludzi wierzących i nie wierzących. Bóg chciał ludzi napomnieć i przestrzec przed ich złym, grzesznym życiem. W tym pierwszym objawieniu, które miało miejsce 13 maja 1917 roku Matka Boża bardzo prosiła dzieci, aby odmawiały różaniec - mówi w rozmowie z Radiem Plus Lublin, ks. Wiesław Kosicki, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Lublinie.

Matka Boża w Fatimie przypomniała, że największą tragedią i nieszczęściem człowieka jest grzech i trwanie w grzechu, które prowadzi do całkowitego odrzucenia Boga, czyli do piekła. Ukazując przerażającą wizję piekła Matka Boża uświadamia, że pogrążając się w niewoli grzechów i wyrzekając się wiary w Boga, wiele dusz dobrowolnie skazuje się na wieczne potępienie.

Dzieciom w pierwszym objawieniu ukazało się morze ognia – tak relacjonuje s. Łucja – to był obraz piekła. To był obraz tej rzeczywistości, do której trafiają ludzie, którzy się nie nawracają, ludzie grzeszni, ludzie nie odbywający pokuty. Maryja poprzez ukazanie dzieciom wizji tego piekła prosiła o odmawianie modlitwy różańcowej, aby uprosić Boga o pokój na świecie i nawrócenie grzeszników – dodaje ks. W. Kosicki

Druga część orędzia przekazana w trakcie objawień w kolejnych miesiącach wzmacnia dotychczasowe warunki postawione ludzkości przez Matkę Bożą. Stawia ona ludzkość wobec wielkiej alternatywy: jeśli ludzie „nie przestaną obrażać Boga”, to On „ukarze świat za jego zbrodnie, przez wojny, głód i prześladowania Kościoła oraz Ojca Świętego”. Wtedy za następnego pontyfikatu (papieża Piusa XI) rozpocznie się II Wojna Światowa, jeszcze straszniejsza od tej, która w tamtym czasie się toczyła. Ponadto, druga część orędzia, zapowiada prześladowania Kościoła i Ojca Świętego. Matka Boża przekazała dzieciom, że dla ratowania grzeszników przed piekłem należy wprowadzić nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca.

Maryja ukazywała dzieciom jaki ogrom cierpienia wywołany jest poprzez grzeszne życie ludzi i brak pokuty. Nieustannie prosiła o modlitwę, ale w tym,orędziu Matka Boża zapowiedziała dzieciom, że ludzie będą cierpieć, a cierpienia będzie także przeżywał Ojciec Święty, a także, że przychodzi prosić o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu oraz o komunię wynagradzającą. Zapewniła, że jeżeli te prośby zostaną wysłuchane i nastąpi pokuta, a różaniec będzie odmawiany, to Rosja się nawróci i nastanie pokój. Jeśli jednak grzesznicy nie spełnią prośby Maryi – wtedy Rosja rozprzestrzeni swoje błędy po całym świecie, będą wywoływane wojny, wiele ludzi będzie wręcz umęczonych, a niektóre narody zostaną unicestwione . Jednak na koniec Jej Niepokalane Serce zatryumfuje, a Ojciec Święty poświęci Rosję, która się nawróci i światu będzie dany pokój na pewien czas– wyjaśnia ks. W. Kosicki.

Trzecią, ukrywaną na życzenie samej Matki Bożej część tajemnicy, siostra Łucja spisała po latach. Objawienia fatimskie zakończyły się 13 października 1917 roku. Towarzyszył im do dziś nie wyjaśniony „cud słońca” obserwowany przez 70-tysięczny tłum. Siostra Łucja kilka lat później na żądanie swojego ordynariusza, biskupa Jose da Silva 3 stycznia 1944 r. powiadomiła biskupa, że tekst został zredagowany i jest do jego dyspozycji w zalakowanej kopercie, z adnotacją, że może ona zostać otwarta dopiero w 1960 r. Od 1957 r. koperta znajdowała się w Tajnym Archiwum Świętego Oficjum.

Otwarcia zalakowanej koperty dokonał papież Jan XXIII w sierpniu 1959 r.; Otworzył ją w obecności kard. Alfredo Ottavianiego, prefekta Kongregacji Świętego Oficjum. Po przeczytaniu dokumentu papież zadecydował, że treść tajemnicy nie zostanie póki co opublikowana i podana do publicznej wiadomości. Mimo zachowania w tajemnicy treści trzeciego objawienia - 13 grudnia 1962 r. papież Jan XXIII ustanowił święto Fatimskiej Matki Bożej Różańcowej. O fatimskim orędziu wyrażał się, że jest ono „największą nadzieją świata na pokój”.

W 1963 r. rozpoczął się pontyfikat papieża Pawła VI, który – po przeczytaniu pełnej treści objawień fatimskich – postanowił ich nie ujawniać, ale udać się do Fatimy osobiście. Jako pierwszy papież przybył tam z jednodniową, prywatną pielgrzymką, podczas przypadającej wówczas 50. rocznicy objawień. Trzecia tajemnica fatimska, decyzją Jana Pawła II, została podana do wiadomości 13 maja 2000 roku w Fatimie po Mszy św. beatyfikacyjnej fatimskich Pastuszków. Kard. Sodano objawiając wtedy treść trzeciej części tajemnicy fatimskiej powiedział: „Fatimska wizja dotyczy nade wszystko walki systemów ateistycznych przeciwko Kościołowi i chrześcijanom, opisuje bezmiar cierpienia świadków wiary w ciągu ostatniego wieku drugiego tysiąclecia. Jest to niekończąca się Droga Krzyżowa prowadzona przez papieży dwudziestego wieku”.

Ogłoszenie treści trzeciej tajemnicy fatimskiej przez Jana Pawła II, stało się jednym z największych wydarzeń Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Ta prorocza wizja w dużej mierze odnosiła się do dramatycznych wydarzeń zamachu na Papieża 13 maja 1981 r. Jan Paweł II podczas pobytu w Fatimie 13 maja 1982 r. (rok po zamachu na jego życie) w swojej homilii nawiązał do tego orędzia Matki Bożej, które pragnie nas przestrzec i uchronić przed najbardziej radykalnym złem, jakim jest piekło: „Największą przeszkodą w drodze człowieka do Boga jest grzech, trwanie w grzechu, a w końcu wyparcie się Boga. Świadome wyrzucenie Boga ze świata ludzkiej myśli. Oderwanie od Niego całej ziemskiej aktywności człowieka. W rzeczywistości wieczne zbawienie człowieka znajduje się tylko w Bogu. Odrzucenie Boga przez człowieka - jeżeli jest zdecydowane - prowadzi logicznie do odrzucenia człowieka przez Boga, do potępienia” - mówił wówczas papież Jan Paweł II.

Głównym przesłaniem trzeciej tajemnicy fatimskiej jest kwestia naszej wiary. Matka Boża przestrzega przed utratą wiary. Mówiła, że utrata wiary przez człowieka jest dla niego największą tragedią, jest tragedią całych narodów. Myślę, że najważniejszym jest, aby po trzykroć powtórzyć „pokuta, pokuta, pokuta”. Na tę pokutę składa się modlitwa, modlitwa różańcowa, odprawianie nabożeństw wynagradzających za grzechy przeciwko Jej Niepokalanemu Sercu. Chodzi tutaj o nabożeństwa pięciu pierwszych sobót miesiąca, kiedy to przez sakrament pokuty i pojednania, ale także przez Komunię Świętą wynagradzającą odprawiać właśnie te pięć pierwszych sobót miesiąca. - dodaje ks. W. Kosicki.

Pięć sobót - chodzi o pięć rodzajów zniewag, którymi obraża się Niepokalane Serce Maryi. Są to: obelgi przeciw Niepokalanemu Poczęciu; obelgi przeciw Jej dziewictwu; obelgi przeciw Jej Bożemu macierzyństwu oraz obelgi przez, które usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec Nieskalanej Matki. I piąte bluźnierstwo: znieważające Maryję w Jej świętych wizerunkach.

Pięć sobót - chodzi o pięć rodzajów zniewag, którymi obraża się Niepokalane Serce Maryi. Są to: obelgi przeciw Niepokalanemu Poczęciu; obelgi przeciw Jej dziewictwu; obelgi przeciw Jej Bożemu macierzyństwu oraz obelgi przez, które usiłuje się wpoić w serca dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść wobec Nieskalanej Matki. I piąte bluźnierstwo: znieważające Maryję w Jej świętych wizerunkach.

W sobotę - 13 maja - w 106. rocznicę objawień fatimskich, przypada uroczystość odpustowa Matki Bożej Fatimskiej.

Uroczystość odpustowa jest dniem dziękczynienia Bogu i Matce Bożej Fatimskiej za dar tej wspólnoty parafialnej, modlitwy w intencjach wszystkich parafian, fundatorów i budowniczych kościoła. Uroczysta suma odpustowa będzie sprawowana o godz. 18.oo. Po Mszy św. nastąpi wystawienie procesja z Najświętszym Sakramentem oraz figurą Matki Bożej Fatimskiej - kończy ks. W. Kosicki.

Szczegółowe informacje znajdują się na stronie parafialnej Parafii pw. Matki Bożej Fatimskiej w Lublinie.