Odpust w parafii św. Agnieszki w Lublinie

Jest patronką dzieci i ogrodników. Świętą Agnieszkę wspominamy w Kościele 21 stycznia. Lubelska parafia pod jej wezwaniem na Kalinowszczyźnie przygotowuje się do niedzielnych uroczystości odpustowych.

W niedzielę 23 stycznia odbędą się uroczystości odpustowe w parafii św Agnieszki w Lublinie. Mszy świętej odpustowej o godzinie 12.00  będzie przewodniczył biskup Mieczysław Cisło. Zabytkowy Kościół i parafia sw. Agnieszki usytuowane są na malowniczym wzgórzu w dzielnicy Kalinowszczyzna. Od kilku wieków przychodzą tutaj okoliczni mieszkańcy, by za pośrednictwem św. Agnieszki upraszać potrzebne łaski. Św. Agnieszka jest patronką dzieci, panien i ogrodników.

Historia parafii św Agnieszki w Lublinie:

Na pocz. XVII w. mieszczanie z Kalinowszczyzny, która w owym czasie staniowiła oddzielną jurydykę, uczynili znaczne zapisy na rzecz zakonu augustianów. Darowizny te zostały potwierdzone przez króla Władysława IV. Za zgodą bpa krakowksiego zakonników sprowadzono z Krasnegostawu.

Początkowo zamieszkiwali oni w domu ofiarowanym przez rodzinę Wardziaków. Po uporaniu się z trudnościami finansowymi wybud. klasztor i kościół. Jednak te zabudowania na przestrzeni 2 wieków były kilkakrotnie dewastowane.

Już w 1648 r. do zupełnej ruiny doprowadzili je Kozacy. Część zakonników wymordowano, a innych uprowadzono. Po odbudowaniu przyszły nowe klęski. W czasie wojen szwedzkich zabudowania zostały powtórnie spustoszone (1655-57). Tym razem klasztor wzniesiono z cegły. Niepomyślnym okresem dla obiektów augustiańskich była doba powstań narodowych. W 1831 r. spłonął klasztor z kościołem. Odbudowa nastąpiła w 1833 r.

W czasie powstania styczniowego w klasztorze było tylko 2 zakonników. Kasata nastąpiła w 1864 r. Pozostawiono 1 ojca dla obsługi świątyni, który po przejściu do duchowieństwa diecezjalnego w 1866 r. został skierowany do innego kościoła. W budynkach poklasztornych stacjonowało wojsko carskie. Władze diecezjalne za zgodą zaborców przeniosły do kościoła św. Agnieszki w 1866 r. całość duszpasterstwa z kościoła św. Mikołaja, który został kościołem filialnym. Przystąpiono także do odrestaurowania zabudowań. Uposażenie stanowiła m. in. dziełka ziemi na Kalinowszczyźnie (4 morgi), sad i od 1928 r. po parcelacji majątku Biskupie, dalsze 7,5 ha.Od 1884 r. w budynku położonym niedaleko klasztoru prowadzono ochronkę dla sierot i dzieci z biednych rodzin. Klasztor poaugustiański stanowi obenie dom parafialny.

W XX w. teren kilkakrotnie dzielono. W 1979 r. utworzono par. przy kościele MB Wspomożenia Wiernych (Salezjanie) oraz ośrodek duszpasterski przy kościele Najświętszego Zbawiciela (Unicka), w 1981 - w dzielnicy Tatary (M.B. Królowej Polski), w 1987 - św. Antoniego w Lublinie i parafię w Wólce Lubelskiej (Trójcy Świętej) , w 1989 w Świdniku Dużym (N.M.P. Nieustającej Pomocy).

Obecnie do parafii św. Agnieszki należą ulice: Działkowa, Kalinowszczyzna, Kiwerskiego, Kleeberga, Kustronia, Okólna, Ruckemana, Tatarska, Towarowa i Turystyczna.

Cmentarz, zał. w 1868 r. (później powiększony), jest w bliskim sąsiedztwie kościoła.

Archiwum prowadzi się od daty powstania parafii. Z dawniejszych dokumentów są m. in. księgi metrykalne przeniesione z Czwartku, od 1669 r. Archiwalia pozakonne nie zachowały się.

Historia kościoła św Agnieszki w Lublinie:

Augustianie po sprowadzeniu do Lublina początkowo sprawowali liturgię w drewnianej kaplicy. Później przystąpiono do bud. świątyni częściowo z cegły, a częściowo z drzewa (od 1646 r.) Podczas "potopu" świątynia znalazła się w upadku.

Kamień węgielny pod nowy kościół murowany położono w 1685 r. Budowany był w kolejnych etapach: w 1692 - mury nawy, 1693 - fasada frontowa, 1698 - sklepienie nawy i wielki ołtarz.

Na początku XVIII w. kościół został spalony. Odbudowano go dopiero w połowie tegoż wieku. Konsekracji dokonał bp K. Sołtyk w 1760 r.

Ponownie podczas powstania listopadowego, spłonął dach i dzwonnica. Odbud. nastąpiła w 1833 r., później w 1874 przebudowano w nowym miejscu dzwonnicę.

Kościół zbudowany jest z cegły i kamienia. Posiada trzy nawy z małym, półkoliście zakończonym prezbiterium, nakrytym sklepieniem kolebkowym. Ciągnąca się przez szereg lat budowa naznaczyła różne style. Choć kościół jest przykładem późnorenesansowej architektury lubelskiej, to w nawach są cechy stylu barokowego.

W prezbiteruim ołtarz główny wykonany z drzewa dębowego. W górnej części ołtarza jest obraz św. Rity, oraz MB Pocieszenia z Dzieciątkiem Jezus na ręku.

Ołtarze boczne drewniane w nawach: po prawej - w głebi ołtarz barokowy w którym umieszczono w ozdobnej drewnianej ramie, odnowiony obraz św. Tomasza, który wcześniej był w głównym ołtarzu. W lewej nawie w głębi odnowiony ołtarz barokowy św. Agnieszki z odrestaurownym obrazem świetej. Po lewej stronie w nawie głównej ołtarz i obraz MB Nieustającej Pomocy tu obraz św. Mikołaja, po prawej ołtarz Ukrzyżowania i obraz św. Walentego.

Na chórze organy z 1896 r. firmy Blomberga.

Zakrystię wybudowano razem z kościołem w stylu renesansu lubelskiego.

Przy kościele stoi obelisk ze statuą Matki Bożej z 1873 r.

Szczegóły dotyczące historii kościoła, parafii i samej patronki są na stronie: agnieszkakalina.pl