s. Łucja: Grzech nie ma narodowości

Papież Franciszek zawierzy Rosję i Ukrainę Niepokalanemu Sercu Maryi. Jednocześnie – w łączności z Biskupem Rzymu – we wszystkich krajach i diecezjach świata zostanie dokonany ten sam akt.

Od 24 lutego 2022 r. na terenie Ukrainy trwa rosyjska agresja militarna. Biskup Rymu w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca) dokona Aktu Poświęcenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi.

W Fatimie w 1917 r. dzieci w widzeniu prorockim otrzymali od Matki Bożej prośbę, by dla ratowania grzeszników przed piekłem, zostało wprowadzone nabożeństwo do Jej Niepokalanego Serca. Maryja prosiła także o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu sercu. Wyjaśniała, że „jeśli Rosja nawróci się, zapanuje pokój, jeżeli nie, bezbożna propaganda rozszerzy swe błędne nauki po świecie, wywołując wojny i prześladowanie Kościoła”.

Po wydarzeniach w Fatimie miały miejsce różne akty poświęcenia Niepokalanemu Sercu Maryi: Pius XII 31 października 1942 r. poświęcił cały świat, a 7 lipca 1952 r. poświęcił narody Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi. Papież Paweł VI, 21 listopada 1964 r., w obecności ojców Soboru Watykańskiego II ponowił poświęcenie Rosji Niepokalanemu Sercu. Zaś Jan Paweł II ułożył modlitwę w formie aktu zawierzenia, który miał być odprawiony w Bazylice Najświętszej Maryi Panny Większej 7 czerwca 1981 r., w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. Kilka lat później, 25 marca 1984 r., na placu św. Piotra, w duchowej jedności ze wszystkimi biskupami świata, zwołanymi wcześniej, Jan Paweł II zawierzył wszystkie narody Niepokalanemu Sercu Maryi.

Czemu służyć ma to zawierzenie? Czy jest różnica pomiędzy „poświęceniem, a „zawierzeniem”? Czy można to nazwać „grą słów”?

Nie można nazwać tego grą słów, bo mają swoje znaczenie, a to kształtuje naszą świadomość. Jan Paweł II wychował się w Polsce, gdzie stosowano pojęcie „oddania w niewolę”. Wyjaśniał, że należy je rozumieć metaforycznie, bo „w rzeczywistości bowiem nie chodzi tutaj o pozbawienie wolności, ale o w pełni świadome i dobrowolne jej użycie”. Gdy został Biskupem Rzymu wprowadził słowo, które się rozpowszechniło na całym świecie: zawierzenie. Jan Paweł II mówił, że to jest po prostu odpowiedź na miłość Matki. Zawierzenie Matce, zawierzenie Jezusowi, zawierzenie Bogu. To zawierzenie Maryi jest cząstką zawierzenia Bogu. Pokazuje, że w tej modlitwie zawierzenia chodzi o relację, o otwartość, o przyjęcie miłości macierzyńskiej, która swe źródło ma w Bogu – wyjaśnia ks. dr hab. Kazimierz Pek, prof. KUL, kierownik Katedry pneumatologii, eklezjologii i mariologii z KUL.

Zaplanowany na 25 marca Akt Zawierzenia Rosji i Ukrainy Niepokalanemu Sercu Maryi jest w dużej mierze odpowiedzią Papieża Franciszka na apel ukraińskich biskupów inspirowanych proroctwem w Fatimie z 1917 roku.

Jest bardzo wielu komentatorów proroctwa z Fatimy, którzy twierdzą, że po dzień dzisiejszy prośba Matki Bożej nie została spełniona. Każde z tzw. trzech przesłań fatimskich zawierało wizję i komentarz Maryi. Tzw. Trzecia Tajemnica Fatimska tego nie ma. Dzieci tego komentarza nie otrzymały. Są tacy, którzy twierdzą, że jest ono jeszcze utrzymywane w tajemnicy. Osobiście odsyłam do niezwykle cennego komentarza teologicznego kard. J. Ratzingera. Przyglądałem się i śledziłem rożne relacje dotyczące tych wydarzeń. Niezwykle interesującym jest to, co powiedziała s. Łucja w 1989 roku, czyli przed ogłoszeniem Trzeciej Tajemnicy Fatimskiej, była zapytana: czy papież wraz z całym Kościołem wypełnił wolę Matki? Odpowiedziała, że tak – wyjaśnia ks. K. Pek.

Stolica Apostolska dementuje wszelkie spekulacje i tezy licznych publikacji, których autorzy sugerują, że Kościół nadal ukrywa inne części przesłania czy nawet, że istnieje "czwarta tajemnica fatimska".

Papież Jan Paweł II mówił, że zasadnicze orędzie Fatimy wzywa do wiary i nawrócenia, do większej miłości Jezusa Chrystusa, także Jego Matki.

W przesłaniu fatimskim jest także mowa o tym, że Niepokalane Serce Maryi zatryumfuje w Rosji. Jaki to może być tryumf? Jakiego regionu to dotyczy? W 1996 -1997 roku odbyła się peregrynacja statuy Matki Bożej po Rosji i Kazachstanie, a biskupi obu tych krajów następnie pojechali do klasztoru w w którym przebywała s. Łucja. Depesze medialne zawierały informację o tym jakoby s. Łucja miała wówczas wizytującym biskupom wręczyć jakiś list – mówi ks. K. Pek.

Kilka lat wcześniej, 11 marca 1985 r., w niespełna rok po konsekracji Rosji Matce Bożej, władzę w niej zaczął sprawować Michaił Gorbaczow, który pragnąc modernizować ZSRR, doprowadził ostatecznie do upadku państwa, a ogłaszając przy tym „głasnost” świadomie zanegował jego ateistyczne podstawy. Od tego czasu można mówić o stopniowym odradzaniu się chrześcijaństwa w ZSRR. Przełomowy był rok 1987/88, zakończony obchodami Millennium Chrztu Rusi. Pierwszym ordynariuszem europejskiej części Rosji został abp Tadeusz Kondrusiewicz i natychmiast udał się z pielgrzymką do Fatimy, jednocześnie odwiedzając s. Łucję.

Po zapoznaniu się z depeszami o tym spotkaniu napisałem wówczas do arcybiskupa Moskwy, abp. Tadeusza Kondrusiewicza, aby udostępnił mi ten list. Ksiądz arcybiskup odpisał mi w następujących słowach:„…żadnego listu nie było. Tylko kiedy oddawaliśmy figurę Matki Bożej Fatimskiej po wielkiej peregrynacji po Rosji i Kazachstanie w 1996-97 r. s. Lucja podczas spotkania z biskupami z Rosji i Kazachstanu, a byłem obecny, powiedziała, że obecnie słowo "Rosja" trzeba rozumieć jako cały świat, bo grzech nie ma narodowości” - cytuje ks. K. Pek.

Akt zawierzenia, który planuje dokonać Ojciec Święty odbędzie się w czasie nabożeństwa pokutnego o godz. 17.00 w Bazylice św. Piotra w Rzymie. W Fatimie, w tym samym dniu, Rosję poświęci Niepokalanemu Sercu Maryi jałmużnik papieski kard. Konrad Krajewski.

Sformułowanie, że grzech nie ma narodowości jest niesamowitym komentarzem s. Łucji. W kontekście planowanej modlitwy poświęcenia Rosji i Ukrainy można myśleć o konkretnym kraju i ludziach. Ale adresat nie zamyka się tylko w tych granicach. Dlatego, że jeśli zaczniemy rozumieć Rosję, tak jak wskazuje s. Łucja, to może być w różnych miejscach. Co więcej, tam, gdzie jest systemowe eliminowanie Boga z życia. Trwanie przy tym i budowanie świata bez Boga, to budowanie swego rodzaju „Rosji”. Mowa tu o realnym budowania świata bez Boga, bez miłości człowieka. Jest to niebezpieczne nie dlatego, że zagraża tylko chrześcijaństwu, ale dlatego, iż zagraża człowiekowi. Stąd te ludobójstwa, których dziś jesteśmy świadkami. Mam tu na myśli także zabijanie w majestacie prawa nienarodzonych dzieci. Dlatego też w świetle słów s. Łucji, dzień 25 marca jest okazją, aby zawierzyć Sercu Maryi również swoje serce, aby nie było w nim przestrzeni dla jakiejkolwiek formy „Rosji”: w swoim umyśle, w swoim pragnieniu, choć nie jest się Rosjaninem. Bo grzech nie ma narodowości. To jest związane ze sposobem życia człowieka. Naród Wybrany tak przeżywał swoje Przymierze, że wyprowadzenie z niewoli egipskiej stało się figurą pokazującą, że Bóg wyzwala od złego i chce budować nowy lud w oparciu o Przymierze z nimi. W początku XXI wieku otrzymaliśmy praktycznie to samo przesłanie wyrażone innym językiem, które ma swoje największe umocowanie w śmierci i Zmartwychwstaniu Chrystusa, które nie jest dla jednego narodu, ale dla całego świat. Między innymi Niepokalane serce Maryi jest tego znakiem - wyjaśnia ks. K. Pek.

Jednocześnie – w łączności z Papieżem Franciszkiem – we wszystkich krajach i diecezjach świata zostanie dokonany ten sam akt. W Polsce nastąpi to we wszystkich kościołach o godz. 17.00, a ponadto zostaną odprawione Msze św. w intencji pokoju w Ukrainie oraz nawrócenia Rosji. W Lublinie - pod przewodnictwem abp. Stanisława Budzika, metropolity lubelskiego - nabożeństwo połączone z aktem zawierzenia rozpocznie się o godz. 17.00 w Archikatedrze lubelskiej.