Willa przy Modlińskiej 257 pięknieje

2023-05-29 9:37
Willa przy Modlińskiej 257
Autor: Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta

Trwa tam remont zabytkowych budynków. To willa oraz dwie oficyny. Działać ma tam centrum lokalne dla mieszkańców Białołęki.

Dzięki pracom konserwatorskim udało się zachować charakter tego budynku. Niewykluczone, że jeszcze w tym roku zostanie on otwarty. Secesyjna willa ma już nowy dach i tynki na ścianach zewnętrznych, a w środku powstają ścianki działowe i trwa budowa instalacji: sanitarnej, elektrycznej i teletechnicznej. Z kolei w oficynach bocznych wzmocnione zostały ściany i wymienione stropy, a nowe konstrukcje dachów przykryła blacha tytanowo-cynkowa. Gotowe są też tynki na ścianach zewnętrznych i wewnętrznych. W środku trwają już prace instalacyjne i wykończeniowe.

Pracom konserwatorskim poddawane będą między innymi: relikty polichromii na ścianach i sufitach, lamperia i podsufitki na klatce schodowej, drewniane elementy schodów ze stalową balustradą oraz posadzki z terakoty i klepki dębowej. Odtworzone będą także okna i drzwi, metalowe elementy ozdobne na dachach budynków i koszyki na donice kwiatowe. Odrestaurowane zostaną dwa piece kaflowe. Z kolej przed oficyny powróci niski płotek na wzór tego, który istniał tam przed laty. Zostaną również odtworzone dwie ozdobne bramy od strony ulicy Modlińskiej. Koszt inwestycji to ponad 7 milionów złotych.

Willa została wybudowana prawdopodobnie na początku XX wieku dla Leona Hajdzionego. Od 1914 do 1921 roku parter willi mieścił szkołę, pocztę oraz posterunek policji. Po 1921 roku budynek został przejęty przez Skarb Państwa i zaadoptowany na ośrodek "Przystań" dla młodych prostytutek. Dziewczęta po leczeniu w szpitalu Świętego Łazarza, trafiały na Modlińską, gdzie uczyły się ogrodnictwa, prania, gotowania, haftu, szycia i tkactwa. Dzięki nowym umiejętnością mogły wyjść z ubóstwa i uzależnień. W czasie II wojny światowej willa była również magazynem broni dla Armii Krajowej i schronieniem dla Żydów. Budynki przetrwały wojnę. W latach 50. XX wieku ulokowano w nich Państwowy Dom Specjalny dla przewlekle chorych, a od 1960 roku Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla dorosłych. Potem budynki pełniły funkcje usługowe – działały tam sklep z narzędziami oraz biblioteka.