Dzień Świętości Życia – Uroczystość Zwiastowania Pańskiego [AUDIO]

W poniedziałek 8 kwietnia 2024 r. obchodzimy, przeniesioną na ten dzień, uroczystość Zwiastowania Pańskiego (25 marca przypadał w tym roku w Wielki Poniedziałek).

Ze względu na fakt, że normy kościelne związane z kalendarzem liturgicznym wskazują, iż obchód w randze uroczystości – a więc także Zwiastowanie Pańskie – nie może przypadać ani w niedzielę, ani w Wielkim Tygodniu, ani też w Oktawie Wielkanocy (cała oktawa Zmartwychwstania Pańskiego również ma rangę uroczystości) została ona przeniesiona na poniedziałek po Święcie Miłosierdzia Bożego, tj.8 kwietnia 2024.

Wielki Tydzień znosi wszelkie inne święta czy uroczystości przypadające w danym dniu. Dlatego na pierwszy dzień wolny po zakończeniu Oktawy Wielkanocnej wyznaczono na obchody tej uroczystości Zwiastowania Pańskiego – wyjaśnia ks. Krzysztof Podstawka, proboszcz parafii pw. Bł. Piotra Jerzego Frassatiego w Lublinie.

Uroczystość Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny łączy się w Polsce z obchodami Dnia Świętości Życia, ustanowionego przez Episkopat Polski w 1998 r. Jego celem jest „budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i w każdej kondycji”. Inicjatywa biskupów była odpowiedzią na to wezwanie Jana Pawła II zawarte w encyklice „Evangelium vitae”.

Życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej chwili swego istnienia, także w fazie początkowej, która poprzedza narodziny. Człowiek już w łonie matki należy do Boga, bo Ten, który wszystko przenika i zna, tworzy go i kształtuje swoimi rękoma, widzi go, gdy jest jeszcze małym, bezkształtnym embrionem i potrafi w nim dostrzec dorosłego człowieka, którym stanie się on w przyszłości i którego dni są już policzone, a powołanie już zapisane w księdze żywota” (EV 61) – pisał Jan Paweł II w encyklice „Evangelium vitae” z 25 marca 1995 r.

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego od wielu już lat jest okazją do modlitwy o poszanowanie życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Tradycyjnie również tego dnia wiele osób włącza się w dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego.

W wielu kościołach i bazylikach, o ile nie we wszystkich, tego dnia wierni mogą przystąpić do Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. To 9 miesięcy nieustannej modlitwy w intencji dziecka, którego życie jest zagrożone aborcją. Dzieło duchowej adopcji polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańca świętego oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców – dodaje ks. K. Podstawka.

Dzieło duchowej adopcji powstało po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, w roku 1987 została przeniesiona do Polski.

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego przypomina o zdarzeniu, gdy Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie za sprawą Ducha Świętego, będzie Synem Boga.

Święto Zwiastowania obchodzono w Kościele wschodnim 25 marca już w VI wieku. W Kościele zachodnim wprowadzono je w VIII wieku. Fakt, że uroczystość ta przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica Wcielenia jest nierozerwalnie związana z tajemnicą śmierci i zmartwychwstania Chrystusa – dodaje ks. K. Podstawka.

Powszechnie posługujemy się dwiema modlitwami, które upamiętniają moment Zwiastowania. Są to „Zdrowaś Maryjo" i "Anioł Pański".

Scena Zwiastowania to jeden z ulubionych tematów malarstwa religijnego. Najdawniejszy wizerunek Maryi - z II w. - zachował się w katakumbach świętej Pryscylli. Maryja siedzi na krześle, przed Nią zaś stoi anioł w postaci młodzieńca, bez skrzydeł, za to w tunice i w paliuszu, który gestem ręki wyraża rozmowę. Podobne malowidło z wieku III znajduje się w katakumbach św. Piotra i Marcelina. Od IV wieku Archanioł Gabriel jest ukazywany ze skrzydłami. Ma on w ręku laskę podróżną albo lilię. Na łuku tęczowym w bazylice Matki Bożej Większej w Rzymie wśród dziewięciu obrazów - barwnych mozaik - jest również scena Zwiastowania (IV w.). Maryja jest ubrana w bogate szaty i siedzi na tronie w świątyni jerozolimskiej w chwili, kiedy haftuje purpurową zasłonę dla świątyni. Z XIII wieku pochodzi wspaniała mozaika w bazylice Matki Bożej na Zatybrzu w Rzymie. Scenę Zwiastowania unieśmiertelnili ponadto m.in.: Giotto, Szymon Marcin ze Sieny, Fra Angelico, Simone Martini, Taddeo Bartoli, Masaccio.

Pierwsze wizerunki przedstawiają Maryję na tronie (do w. XII). Sztuka romańska (od w. XII) wprowadza ruch i usiłuje nawet oddać uczucia Maryi. Od wieku XIV Maryja otrzymuje często gałązkę oliwną. Anioł zaś trzyma prawie zawsze laskę podróżną, lilię, berło lub gałązkę oliwną. Maryja bywa przedstawiana w czasie modlitwy (klęcznik), z przędziwem, w domu lub koło domu, rzadko przy studni czy świątyni.