Matki Bożej Gromnicznej

2022-02-02 8:21
Świeca
Autor: pixabay.com

Zakończyło się radosne bożonarodzeniowe świętowanie i przyszedł moment na chwilę powagi i refleksji. W dniu 2 lutego w Kościele katolickim obchodzone jest święto Ofiarowania Pańskiego, które upamiętnia ofiarowanie Jezusa Chrystusa w Świątyni Jerozolimskiej. Większości wiernym bliższa jest jednak jego druga nazwa - Święto Matki Bożej Gromnicznej.

Według legendy Matka Boża odpędzała światłem gromnicy stado wilków od domów mieszkalnych. Taki widok można było dawniej zobaczyć na starych obrazkach czy świecach. Przysłowia ludowe mówią, że „Gdy w gromnice pięknie wszędzie, tedy dobra wiosna będzie” oraz „Gdy w Gromniczną z dachów ciecze, to się zima długo wlecze”. Tego dnia w czasie Mszy świętych, księża błogosławią świece, które wierni przynoszą ze sobą do kościoła.  Zgodnie z tradycją, należy pobłogosławioną świecę zapalać w trudnych chwilach.

Przed laty, gdy ludzie częściej umierali we własnych domach, wśród najbliższych, a nie w szpitalach i nieraz samotnie, dużą wagę przywiązywano do tego, aby włożyć w ręce umierającego zapaloną świecę gromniczną, by wyszedł z płonącą lampą na spotkanie z Bogiem.

Zapalona świeca symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Często świece, które przynoszą ze sobą parafianie na to święto, są świecami, które towarzyszą im już od Chrztu Św. czy I Komunii Św.

Święto nawiązuje do ofiarowania w świątyni, kiedy to Starzec Symeon i Prorokini Anna zobaczyli Zbawiciela, czyli Tego, który przychodzi do swego ludu. Jezus Chrystus został ofiarowany w świątyni, aby spotkać się po raz pierwszy ze swoim ludem. Ludem , który oczekiwał Zbawiciela - mówi ks. Dawid Gawin.

W Polsce ten dzień ma charakter maryjny. Nazwa święta pochodzi od gromnic. Od początku celebracjom tego święta towarzyszyły procesje ze świecami. Procesja ze światłem nawiązuje do podróży Maryi i Józefa do świątyni oraz hymnu Symeona („Światło na oświecenie pogan”). Tradycja nakazuje, aby taką świecę przyozdobić i płonącą zanieść do domu, a następnie obejść z nią całe gospodarstwo, by chroniła przed nieszczęściami i żywiołami.